Schrijven doe ik graag. Lezen niet. Althans, ik heb er geen hekel aan. Maar het lukt me niet. Door tijdgebrek en concentratie. Misschien ook een tekort aan motivatie. Ik heb zelden een euforisch gevoel gehad nadat ik een boek had gelezen. En ik mis dus de drive om daar uren aan te besteden. Het lijkt een contradictio in terminus. Wel van schrijven houden, niet van lezen. Niet iedereen begrijpt dat ik lezen niet interessant vind, maar wel graag een stuk schijf. Als je van schaatsen houdt, ben je toch ook niet per sé gek op kou? Het was de zomer van 2019 dat ik mijn laatste boek uit las. Ergens aan de Côte d'Azur. Ik lag op een ligbed niks te doen en had er blijkbaar de tijd en motivatie voor. Het boek wat ik las was heel erg matig. De biografie van Theo Jansen, geschreven door Martin van Roosmalen. Het was een lief kado van mijn vriendin en ik wilde het ook graag lezen. Maar na enkele bladzijden bleef de schrijver maar herhalen, dat Theo helemaal geen zin had om zijn levensverhaal t