Veertig Papa gescheiden

Vanochtend werd ik wakker en deed ik de radio aan. Dit begrip is niet meer zoals het was, want die 'radio' was een app op mijn telefoon. De zon maakte de lucht al mooi oranje en vogels rommelde want onder mijn open raam. Ik luister Studio Brussel, een Belgisch radiostation. Eigenlijk bedoel ik als ik schrijf of zeg 'Ik heb de radio aan': Ik heb Studio Brussel aan. Het is een zender die heerlijke muziek draait. Er word perfect afgewisseld tussen onondekte nummers, dance, knallende gitaren, een flufje rap en herkenbare hits van nu en vroeger. Deze ochtend ook. Een extra motivatie om in de ochtend Studio Brussel te luisteren zijn de dj's. Doordeweeks tref ik regelmatig Linde Merckpoel. Een prachtige Vlaamse stem die steeds de juiste dingen zegt. Het helpt om een de dag te starten met een krullende glimlach als Linde vertelt dat het weer eem prachtige dag is. En ze draait fijne muziek. Het laatste nummer werd net afgekondigd toen ik inschakelde. En na wat huis

Al pratende met een vriend had ik eens een Eureka moment. We waren een weekend op pad voor mijn verjaardag. Iets dat we nooit doen en daarom was het erg leuk. We sliepen in een hotel in Berlijn. De Kerst zat er aan te komen, maar er was nog genoeg tijd om cadeaus aan te schaffen. U kent die periode wel, ongeveer half december. Wij verbleven in een redelijk goed hotel met een lege bar. Althans waar u in het verhaal valt wat ik vertel, was de bar leeg. Het akkefietje wat we ervoor hadden met wat andere hotelgasten, was net wat bezonken. We hadden (alcohol drinkend) wat ongenuanceerde opmerkingen gemaakt over gasten die niet ver van ons zaten. We dachten dat de gasten Duits waren, maar toen één van de gasten in onvervalst Turks-Amsterdams aan ons vroeg: ´Of we het over hem hadden?´ werd het allemaal wat ongemakkelijk. En fin, we leefden nog. En dat vierden we dan ook, want we waren niet voor niks op stedentrip om mijn verjaardag te vieren. Ik werd veertig en dat was dan ook echt de