Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit april, 2019 tonen

Machteloosheid

Onrecht. Ik kan er niet tegen. Als iemand me vroeg waar ik een hekel aan had, was het onrecht. Was inderdaad. Het is niet zo dat ik het ben gaan accepteren. Maar met onrecht kun je iets. Het belangrijkste is dat ik kan optreden. Me bemoeien met de situatie. Invloed uitoefenen op wat er onrechtmatig gebeurt. En er past een emotie bij. Ik kan er boos om worden, of eigenwijs gevonden worden vanwege mijn reactie. Maar ik heb de afgelopen weken geleerd dat er nog iets ergers is. Ik moest eraan denken toen ik gisteren de vlammen uit het dak van de Notre Dame in Parijs zag komen. Veel mensen stonden te kijken. Om te zien wat er gebeurde. Zonder de mogelijkheid in te grijpen. Invloed uit te oefenen op wat daar gebeurde. Machteloos. Enerzijds werd historie verwoest. Aan de andere kant werd geschiedenis geschreven. Want het uitbranden van gebouwen, vaak kerken, lees je weleens op een steen bij een gebouw. Nu waren we getuige van deze gebeurtenis. En ooit zal er op een steen staan, da

Zorg

Liefde kent meer facetten dan hand in hand lopen. Wat mij betreft is dat het verschil met verliefdheid. Dat is een status van 'totale extase en euforie’ waarbij je alles als leuk ervaart. Liefde maakt dat je er ook voor elkaar bent, ook als dat dagelijkse dingen met zich meebrengt. Of wekelijkse. Of maandelijkse. Of jaarlijkse. Of onverwachte. Hockey is een absolute teamsport. Het heeft raakvlakken met voetbal. Op wat details na. Een hockeystick, een harde bal en andere regels. Tot zover de verschillen. De tactieken lijken wel weer wat meer op die van voetbal. Laatst stond ik met veel plezier langs de kant van het veld naar een hockeywedstrijd te kijken. Totaal subjectief. Want mijn vriendin deed mee bij de thuisploeg. En hoe! Ik denk dat ze (voor de voetballers onder u) het best te beschrijven is als Fernando Redondo. Een Argentijnse speler die van 1995 tot 2000 bij Real Madrid speelde. Daarna van 200 tot 2004 bij AC Milan. Zijn rol: Verdedigende middenvelder. Een s

Grensrechter

Ik kijk nog maar zelden naar het acht uur journaal. Vroeger keek ik dagelijks een nieuwsuitzending. Maar ik vind het niet meer nodig om mezelf in de avonduren te belasten met de ontwikkelingen in de wereld. Via internet blijf ik wel op de hoogte van wat er gebeurt. Ik ben geboren in de jaren zeventig en de teletekst app geeft me genoeg inzicht in al het nieuws. Blootstelling aan al het andere heb ik afgeschermd. Goed dat ik mijn studie Journalistiek ooit heb stopgezet dus. Gisterenavond kreeg ik toch per ongeluk een inkijkje in het acht uur journaal. Terwijl ik met theekoppen in de weer was, zag ik op tv wat mijn teletext app me die morgen al had verteld. Een grensrechter van een voetbalclub uit Hoofddorp had een keeper neergeslagen. Op het televisiescherm zag ik hoe een ietwat dikkig persoon met een lullig grensrechtervlaggetje en een oranje shirt het veld in kwam stormen. Ik zag dat op zijn rug het nummer twee stond. In een soort huppeldraf ging hij op een man af die in het geel