Lijstje

In mijn karretje lag een boodschappenlijstje. Het intrigeert me altijd als dat zo is. Ik kreeg deze keer zelfs een licht gevoel van opwinding. Een handschrift dat me vanuit de stalen kar aankeek, ik vind het ondergewaardeerde kunst. Zeker als het geordend zonder veel strepen tot stand is gekomen. 

En dit was een meesterwerk.

Dat er geen doorgestreepte woorden op het lijstje stonden, zei me dat de schrijver een zorgvuldig en weloverwogen persoon was. Sterker nog, ik denk dat de schrijver de boodschappen ook niet deed. Wanneer je zo gedecideerd en zorgvuldig de boodschappen opschrijft, heb je een lijstje echt niet nodig. De volgorde van de producten klopte ook met de looproute van de winkel. Dit was een geroutineerd en voorheen actief supermarkt bezoeker, die nu verstek moest laten gaan. En waarschijnlijk werd hier nu een man gestuurd voor de belangrijke boodschappen. 

Ik had nog een andere reden, om te denken dat de schrijver niet de drager van deze lijst was. Een zorgvuldig geschreven lijstje laat je niet achter in je kar. Dat neem je mee naar huis. Maar als je boodschappen doet met het lijstje dat vrouwlief (laten we er vanuit gaan dat dit inderdaad een man was) heeft gemaakt, dan is dat anders. Ik vermoed dat deze man na jarenlange ervaring, het bewijsstuk in de kar had laten liggen. Om zo te voorkomen dat hij gewezen kon worden, op boodschappen die hij alsnog vergeten was.

Ondanks het lijstje.

Inhoudelijk was de lijst vrij algemeen. Termen als 'noten' en 'chips' gaven de man nog de vrijheid, welke soort zoutjes hij zou kiezen. De enige term waar ik over struikelde was 'sate'. Ook geschreven zonder het accent aigu, wat natuurlijk keurig op de 'e' hoorde. Maar verder was het onduidelijk of het hier saus betrof, of saté stokjes. Van de zeventien overige termen viel me op dat 'apples' en 'krentbol' niet goed waren geschreven. Tenzij de man op zoek moest naar een bol met één krent. Eigenlijk gaf hem dit munitie mocht er discussie ontstaan. Maar met wat logisch verstand, was het wel duidelijk wat hier werd bedoeld.

Dus achterlaten dit bewijsstuk.

De aankoop die er tussenuit sprong, was voor mij toch het biefstuk. Het leek er inderdaad op dat het lijstje nog vrij vers was. Want biefstuk op een doordeweekse dag, dat zou wel erg decadent zijn. Het was vrijdag de dertiende toen ik de winkel bezocht, een prachtige dag om biefstuk te kopen. Wat ik miste was alcohol. Maar misschien werd die groots ingeslagen op andere dagen in de week, bij een goedkopere supermarkt dan de Albert Heijn.

Uiteindelijk zal het hier gaan om een man van boven de zestig, vermoed ik. Zo'n beetje iedereen daaronder, gebruikt zijn telefoon om de boodschappenlijst te maken. Een handgeschreven lijst uit een keurig kladblokje verraad ook, dat deze herinnering vaker werd meegegeven. Waarschijnlijk was dit papier afkomstig uit 'het kladblokje waar we de boodschappen in schrijven'. En ik hoor haar nu zeggen 'omdat je altijd alles vergeet'. Liefkozend of geïrriteerd, dat laat ik aan u over.