Stofzuiger

Mijn stofzuiger is overleden. De vlag gaat niet halfstok, want in mijn referentiekader is dit geen tragische gebeurtenis. Onder apparatuur voelt de stofzuiger als absoluut apparaat. Huishoudelijke taken zijn geen hobby. Ze zijn noodzakelijk kwaad in het bezit van een woning. De stofzuiger is het verplichte gereedschap.

Mijn stofzuiger stierf in het harnas. Ik had weer de nodige irritaties vanwege de kabel en de rolrichting van het karretje terwijl ik een ruk aan de slang gaf. Negen van de tien keer rijdt het karretje volledig de andere kant van wat ik wil dat het ding doet. De uitblijvende zuigkracht is ook zo'n issue. Het wordt schoon, maar als ik klaar ben zie ik altijd weer wat liggen. In mijn gang moet ik van stopcontact naar stopcontact, vanwege de kabel die een meter of zes is. Steeds een wisselmoment. En ineens bij het insteken van de stekker in het nieuwe stopcontact, hoorde ik een plofje. Dat was zijn laatste zucht.

Waar men weleens spreekt over een haat-liefdeverhouding heb ik een haatverhouding met stofzuigers. Alles aan de apparaten vind ik vervelend. De knoppen, het katrol wat de kabel inslikt, de onhandige stok, het getrek aan de buis om met de mondkap in de weer te kunnen. Het is gewoon niet mijn interesse om een mooi tijdverdrijf op te bouwen, met een huishoudelijk apparaat.

Om die reden liet ik mijn stofzuiger ruim een week liggen. De aankoop van een nieuwe stelde ik uit. Niets zo zonde als veel geld uitgeven aan een stofzuiger is mijn devies. Het zijn en blijven ondingen in mijn ogen. Heel subjectief, maar zo is het nu eenmaal. Ik leende een stofzuiger en toen ik daarmee per ongeluk het overleden exemplaar raakte, voelde het als een karkas dat ik even toucheerde. Ineens werd het apparaat iets met gevoel. Voor een fractie.

Ooit komt toch een keer de tijd dat ik een nieuwe stofzuiger aanschaf. Ik heb al langs het hele gamma op het internet gescrolled. Mijn budget schuift heen en weer. Misschien dat een duurder ding me dan toch minder frustratie gaat geven. De kleur doet me niks. Het vermogen zegt me weinig en een robot door mijn huis wil ik niet. Uiteindelijk zal ik wel weer met eenzelfde relatie uitkomen. Ook met mijn nieuwe apparaat. En elke keer als ik hem zal pakken, hoop ik stiekem dat hij er ook mee ophoudt.