Doorgaan naar hoofdcontent

2020

Het is 2020. U was het waarschijnlijk vergeten. Ik ook. Het jaar heeft nog weinig indruk op me gemaakt. Het is opnieuw "historisch niet koud" en dat baart me opnieuw een beetje zorgen. Maar druk druk druk. De economie draait en dat is ook wat waard.

Toch?

En er gaat ook al geen Derde Wereldoorlog plaatsvinden dit jaar. Sterker nog, zo lang ik leef niet. Ik heb geen ervaring met het hele wereldoorlog gebeuren, maar ik begreep dat ik daar vooral blij om moet zijn. 
De technische revolutie gaat ook de geschiedenisboeken in met tijdspad 2000 tot 2020, dus ook daar niks spectaculairs meer. 
Elektrische auto's zijn eigenlijk de LPG wagens van deze tijd. Over pak-hem-beet 10 jaar rijd niemand meer in een Tesla. Je kunt dan ook allang nergens meer elektrisch tanken. Waterstof wordt namelijk de vervanger van benzine. Dat weet de auto-industrie al lang. Maar het was leuk cashen voor nu. Groeten van de auto industrie.

Dus.

Ik ben zelf maar eens gaan bedenken wat 2020 nog leuk kan gaan maken. Ik bedoel, straks weer eventjes de zomertijd discussie. Zeg maar de zomerse Pieten-discussie. Ook niet echt sprankelend. Dus dan moet ik zelf maar aan de slag. En dat komt goed uit. Want ik weet nog wel een paar dingetjes die leuk kunnen zijn. 

Echt.

We schrikken bijvoorbeeld niet echt meer van de outcoming van een vloggende transgender. Zo'n meid die het ook niet meer weet. Veel kijkers verliest en in totale ontreddering ook zichzelf kwijt is. Of zei ze nou dat ze zichzelf had gevonden? Verwarrend allemaal die geslachtelijke onderwerpen.

Maar goed.

Wat ik eigenlijk wilde vertellen: Weet u wat een transnimal is? Dat wordt in 2020 helemaal het ding. Weet u het toch niet? Oke dan, ik leg het uit. Een transnimal is een mens dat zich dier voelt. Yep, echt waar. Helemaal zelf verzonnen ook. Dus een vrouw voelt zich eigenlijk hond. Kan ook olifant zijn, maar laten we het in dit voorbeeld op hond houden. Ze wil de hele dag blaffen in plaats van praten. In een mand slapen en brokken eten. En een hele geruststelling trouwens: De singering van de toiletten kan gewoon transgenderproof blijven. Ja, da's geen probleem. De transnimal plast gewoon buiten tegen de boom.

En dan de volgende voorspelling.

Er ontstaat een nieuwe hype in de Koningshuizen over de hele wereld. Ingegeven door Harry en zijn Megan in Groot Brittannië: Afzien van de troon. Ja hoor, gaat echt een trend worden in 2020. En op die manier zijn we van alle Koninkrijken af. In ons land wil Alex met Max naar Argentinië. Ons oudste Prinsesje, hoe heet ze ook al weer, Rolexia of zo, die sputtert eerst nog wat tegen. Maar omdat ze geen 18 is moet ze mee. Max en Lex zijn knalhard daarin. Niks bij oma Bea blijven. Vervolgens raakt het kind in de goot in Buenos Aires. De rest van het Koningshuis schaamt zich kapot en alle paleizen gaan in de verkoop.

Grappig hè, hoe het kan lopen?

Tot slot nog iets leuks. En een beetje preker voor eigen parochie. Maar Brabant doet mee aan het EK voetbal dit jaar! Sneller dan Catalonië wordt de provincie onafhankelijk, fuseert met Belgisch Brabant en Zeeland en Antwerpen wordt de hoofdstad. Aangezien Willem & co. het Koningshuis hebben laten instorten, kan dit allemaal gewoon. En meneer Aart komt op de Nationale munt te staan. 'Aartmoes' geheten. Met een knipoog naar vroeger.

Hoef ik niet uit te leggen toch?

Trouwens, mogelijk valt een enkele voorspelling van me wel wat tegen. Of pakt het net eventjes anders uit. Desondanks moet er wat gebeuren om dit jaar kleur te geven. Want de eerste twintig dagen van het jaar voelde maar wat slapjes aan. Half Australië staat in brand, Ajax ligt op ramkoers voor het kampioenschap en zelfs de Brexit gaat gewoon door. Ik hoop voor u en mij, dat er snel geschiedenis geschreven zal gaan worden. En wanneer u met carnaval een tijger tegen een boom ziet plassen: Vooral geen politie bellen. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zwaaien

Wanneer ik ga wandelen met mijn hond, loop ik een standaard rondje. Ik kom dan langs het Indische bejaardentehuis bij mij in de straat. Er staat een Riksja in de entree en ik ging er wel eens bami of nasi lunchen. Op de hoek van het tehuis, bevinden zich benedenwoningen met een groot grasveld ervoor. De ramen zijn immens groot en vaak is het licht binnen aan, zonder dat de gordijnen gesloten zijn. In de zomer valt de zon juist binnen, zodat zich een soort toneelstuk afspeelt achter het raam. Toen ik hier in 2017 kwam wonen, stond er vaak een man achter dat raam. Er zal twintig meter tussen hem en mij hebben gezeten. Hij zag er inderdaad Indisch uit en had een heel vriendelijke uitstraling. Het leek me een hele fitte man. Ik gok dat hij destijds halverwege de zeventig was. Maar dat was dus mijn observatie door dat raam heen. Telkens als ik met mijn hond passeerde, zwaaide hij uitbundig en vrolijk naar me. Met brede lach zwaaide ik dan ook terug. Het werd een gewoonte. Ik realiseerde me

Dirty Chai

Ze was denk ik vijfendertig. Ze zag eruit als tweeënvijftig. Het leek me geen sportieve dame, maar ze was ook niet enorm corpulent. Haar haren zaten tussen blond en grijs en waren kort en waarschijnlijk nog korter geweest. Een bruin leren tasje had ze op tafel gezet en het straalde geen vrouwelijkheid uit. Toen ze binnenkwam zag ik dat ze mijn kant op keek. Voor me waren nog twee tafeltjes vrij voor het raam. Toch liep ze eerst de zaak verder in. Een teken dat ze hier niet vaak kwam. Of zelfs niet uit deze stad kwam. Al snel was zij weer terug en nam ze plaats voor het raam. In plaats van een plek te kiezen waardoor ze naar buiten kon kijken, ging ze met haar rug richting het raam zitten met haar gezicht mijn kant op.  Ik nipte aan mijn dubbele espresso omdat je doorgaans in deze koffiezaken een wat slappe koffie kreeg. De serveerster was snel bij de vrouw die met de kaart in de hand vroeg of ze ook een ‘’Dirty Chai’’ kon maken. De wijze waarop ze deze woorden uitsprak zorgde voor een

Winkelcentrum

Ik liep zoals gewoonlijk door mijn overdekte winkelcentrum. Het wordt verbouwd en het schijnt mooier te gaan worden dan wat het was. Althans, de borden aan de ingang beloven dat er gebouwd wordt "aan het gezelligste winkelcentrum". Voorlopig is het nog een puinhoop en de meest ongezellige plek van Nederland. Als je er geen erg in had, zou een overdekte plek om te winkelen er zo uit kunnen zien, in tijden van oorlog. Overal troep, kapotte ramen, leegstaande panden, kabels uit het plafond die in de jaren zeventig in elkaar geknoopt zijn en vooral veel lawaai. Met de aantekening dat we nog steeds in een veilig land leven. Ik bezocht eerst de Hema, die het anno 2024 voor elkaar wisten te krijgen om mijn fotos af te drukken na elf dagen. Toevallig zat ik gisteren fotos te kijken uit de jaren tachtig en negentig. Een gedeelte daarvan was gemaakt met een fotocamera die minstens een kilo woog. De kwaliteit van die fotos was zo onvergelijkbaar, met de fotos die ik in mijn handen kreeg