Liefde kent meer facetten dan hand in hand lopen. Wat mij betreft is dat het verschil met verliefdheid. Dat is een status van 'totale extase en euforie’ waarbij je alles als leuk ervaart. Liefde maakt dat je er ook voor elkaar bent, ook als dat dagelijkse dingen met zich meebrengt. Of wekelijkse. Of maandelijkse. Of jaarlijkse.
Of onverwachte.
Hockey is een absolute teamsport. Het heeft raakvlakken met voetbal. Op wat details na. Een hockeystick, een harde bal en andere regels. Tot zover de verschillen. De tactieken lijken wel weer wat meer op die van voetbal. Laatst stond ik met veel plezier langs de kant van het veld naar een hockeywedstrijd te kijken. Totaal subjectief. Want mijn vriendin deed mee bij de thuisploeg.
En hoe!
Ik denk dat ze (voor de voetballers onder u) het best te beschrijven is als Fernando Redondo. Een Argentijnse speler die van 1995 tot 2000 bij Real Madrid speelde. Daarna van 200 tot 2004 bij AC Milan.
Zijn rol: Verdedigende middenvelder. Een speler die het niet moest hebben van de tackles, hard werken en ontregelen. Oorlog maken. Nee, Redondo was juist sterk als hij wat hoger kon spelen. Hij had een perfecte pass. En was het gevaarlijkste als hij aanvallend op het veld, dienend kon spelen. Als hij kon dicteren, sturen en anderen voor de goal kon zetten. Dan was hij op zijn sterkst. ‘El Principe’ noemde ze hem in Madrid.
De Prins.
In de hockeywedstrijd die ik zag had mijn vriendin absoluut de meeste kwaliteiten binnen haar team. Als aanvoerster zette ze de lijnen uit. En in dit team van dames twee waren de kwaliteitsverschillen groter als in het Real destijds van Redondo. Dat zal geen verrassing zijn. Ze liet zich vaak zakken om de tegenstander te ontregelen. Na de wedstrijd spraken we daar over. 'Ja, daar heb je misschien een punt. Ik weet dat ik 'hoger op het veld’ ook met mijn kwaliteiten beter tot mijn recht kom’.
Zo gezegd, zo gedaan.
Afgelopen weekend speelde ze ook. Ik was er niet bij. Maar ze had aanvallender gespeeld. Met een 2-0 voorsprong als resultaat. Helaas kreeg ze in de laatste minuten, met een actie voor de goal, een hockeybal op haar hoofd. Flinke bult. En later bleek: Een flinke hersenschudding. Ik voelde dat ik niet alleen wilde helpen. Ik wilde gewoon dat het goed met haar ging. Daar alles voor doen.
Liefde.
Een paar dagen later moest ik zelf ook onder het mes. Na een behandeling was ik bij haar thuis. Haar betrokkenheid op de dag. De zorg die ze me thuis gaf.
Liefde.
Soms loop je in een relatie wat uit positie om een team te zijn. Hang je wat te veel naar achter om het team van dienst te kunnen zijn. Maar dat maakt je samen sterker. Je laat de ander 'beter spelen’. Het is wat wij doen deze dagen. En ik ben er trots op.
Mijn Prinses en ik.
Reacties
Een reactie posten